Trompke weblog en Art

Afgelopen woensdag zijn Margriet en ik naar mijn nicht Marmod geweest. Op een van mijn punt.nl logjes heb ik daarover een berichtje gezet. Marmod schreef een verslagje en ook Margriet ging er uitgebreid voor zitten om een verslagje te typen. Ik ontdek nu dus dat ik hier niks heb neergezet. Die dag heeft blijkbaar teveel indruk gemaakt en ben ik van slag geraakt 🙂

Ik was zo stom geweest om een aantal gulle gaven te laten liggen…. Van Esther had ik allerlei kantjes gekregen en voor mijn art-journal kreeg in een aantal hele mooie oude vellen beschreven papier. Die had ik dus laten liggen bij Marmod op het krukje… “Ik stuur ze wel op, ze zijn al onderweg” , mailde Marmod mij.

Ik zat net een beginnetje te maken met een nieuwe PlaQuest toen mijn kleindochter Hanny in mijn knutselkamer verscheen. Met een knoert van een envelop in haar kleine handjes. “Kijk, die is voor beppe”, zegt ze.  “Nou”, zeg ik, “die gaan we dan maar even open maken dan”. De Oh’s en Ah’s vlogen door de kamer. Beide Hanny’s vonden de inhoud geweldig!

Had die gekke nicht van mij niet alleen de vergeten velletjes opgestuurd… neeeee, een vlop vol met de prachtigste ingredienten voor in mijn art-journal e.d. Rub-ons, stickertjes, “oud papier”, poesie-plaatjes, servetjes, lintjes, labels, oude postzegels, leuke papiertjes en weet-ik-veel-wat-nog-meer… Dankjewel Marmod! Ben er erg blij mee. Oja… en ook nog een veer. Om op te steken. Maar het was een witte en dat is ook een symbool voor puurheid, spiritualiteit, hoop, bescherming en vrede. Nu zal Marmod dat misschien niet zo bedoeld hebben, maar het is mooi meegenomen toch?