RR – Envelop van Jolande

Op het plakblog zijn we bezig met een “Round Robin” Wat dat inhoudt kun je daar lezen.

Deze envelop heb ik ontvangen van Jolande. Een envelop die barstensvol zit met IJslandse recepten en daarbij de nodige drankjes zoals koffie en Brennivin, de IJslandse brandewijn.

Op de voorkant van de envelop staan de kokkin met haar IJslandse kookboek en het recep van Kjötsúppa (vleessoep) met als achtergrond allemaal stukje bladzijden uit een boek. Lijkt me best lekker, de soep dan…

 voorkant600

Op de achterkant 2 recepten, Fiskbollur (visbolletjes) en Epla-kryddsild (Haring-rode biet-appel sallade).

achterkant600

In de envelop:

De drankjes, verschillende soorten koffie. Daar zijn de IJslanders dol op en de welbekende, zeer gewilde Brennivin (IJslandse brandewijn)

inhoud1500

en een prachtig receptenboekje met traditionele IJslandse specialiteiten waarvan ik gelukkig nooit heb hoeven proeven, laat staan eten… bljek…  Haaienvlees (heeft eerst maanden in de grond liggen rotten), Schapenkop (volledig met ogen maar zonder de wol 😉 ), Bloedpudding (mix van schapenbloed, meel, niervet en kruiden), een variatie op de bloedpudding met schapenlever i.p.v. schapenbloed, en stokvis. En de prachtige kaart met een heus IJslands elfje…

inhoud2500

reccomp

Dankjewel Jolande, ik ben erg blij met deze super lekkere IJslandse envelop!

Trollen AB – de Møn-troll

Zelfs in Denemarken kom je trollen tegen. Het bewijs vonden wij in de bossen op het eilandje Møn. Daar zagen wij een echte Møn-troll. Deze zijn erg zeldzaam en bijzonder schuw. Ze zijn goedaardig en leven in, van en rond de krijtrotsen van dit prachtige eilandje.  En krijtrotsen zijn er voldoende nog op Møn. Echter, in 2007 is er door toedoen van trollen een groot stuk krijtrots ingestort en verdwenen. Men zegt dat de rots in zee is verdwenen, maar wij weten wel beter…

mon_troll800

Art Journal – PlaQuest “Bird”

Heb ‘m af… De PlaQuest van het plakblog. Wederom ben ik niet tevreden, maar dat schijnt bij mij te horen. Morgen is het wel goed hoop ik. Ik heb ‘m in ieder geval met veel plezier gemaakt!

Het vogeltje:

bird800

Derek Ogilvie

Het is een druk mannetje die Derek. Hij komt swingend op, heeft meteen de hele zaal plat en iedereen staat “energie op te wekken” door te klappen, stampen en mee te swingen. Hij danst, zingt en is erg energiek. “We present….. Derek Ogilvieeeeeeeeeeeeeeee……..!!!!!”

DSC00331

Zijn tolk, de stem van “La pizza Casa di mamma van dr. Oetker”  heeft de show geopend en het een en ander uitgelegd. De aanwezige camera’s staan er niet voor TV-opnames, maar om die 1500 mensen in de zaal te kunnen laten zien wie geestenbezoek heeft en om Derek te volgen die voortdurend door de zaal rent. En ze staan er voor Derek om hem de persoon te laten zien waarmee hij via het scherm staat te praten.

Hij is goed, Derek. Hij presteert het om die 1500 mensen muisstil te krijgen terwijl hij al krabbend op zijn hoofd probeert te bewijzen dat hij echt is, dat hij details kan noemen die niemand kan weten, alleen de bezoekende geesten en de betrokkenen zelf. En toegegeven, dat lukt hem vaak. Soms verloopt het kontakt met gestorvenen en levenden erg stroef en stop hij daarmee. Begrijpelijk, want er zitten veel blokkades in het publiek. Wel waren er naar mijn gevoel veel gemeenplaatsen. Ook ik kreeg zo nu en dan een schrikreactie, een stukje herkenning. Maar dat kregen 1000 anderen ook. Met buikpijn, nekpijn, kiespijn, hartaanvallen en zere benen bereik je een groot deel van het publiek. Zelfs met “heb je een stofzuiger die 4 jaar geleden is vervangen, verhuisd of verplaatst” bereik je een hoop mensen. Bij ons groepje van 5 waren er al 3 die “ja” konden zeggen. Maar er kwamen tijdens een “reading” wel degelijk een aantal specifieke details naar voren. Alleen vond ik het zo jammer dat Derek het blijkbaar nodig vond om voortdurend die “bewijzen van echtheid” te promoten. Dat vond ik dan weer afbreuk doen aan het geheel.

Derek is goed, maar het is een show, dus vermaak moet er ook zijn. Grapjes, zingen, tamtam… het is er allemaal. Maar het is niet zo mijn ding. Het is voor mij iets te. Ik heb geen enkel moment echt de behoefte gevoeld om mijn hand op te steken. Had best wel even met hem willen praten, maar dan saampjes zonder poeha. Gewoon tijdens een bakje koffie ergens op een stil terrasje. Want dat Derek iets voelt en kontakt kan maken, dat geloof ik echt geloof ik…

DSC00334

Na de show is het nog niet afgelopen. Nee… Derek komt dan in de zaal naast het theater. Daar staat hij enthousiast te dansen en te rennen op de toonbank van zijn merchandise-stand. Al wapperend met boeken en ander materiaal waarop je zijn handtekening kan laten zetten geeft hij nog een showtje, zonder readings uiteraard. Ook kun je met Derek op de foto. Tot 12 uur mengt hij zich onder het “vertrekkende” publiek. Wij hebben even staan kijken en gapen. Het was wel goed zo Derek…. wij gaan naar huis…

Het was een gezellige en leuke avond zo met de buufjes. En ik zou best nog wel een keertje naar Derek willen. Maar eerlijk gezegd, Freek de Jonge ofzo had er ook wel mogen staan.

Met excuus voor de kiekjes van slechte kwaliteit.

We zijn er

DSC00324

Alweer…

“Je komt vanavond ook weer op TV” zegt Hannyman tegen me. Ik zeg “huh??”…  “Ja, alweer”, zegt ie…
Ik zit ‘m wat dom aan te kijken… “Nynke komt er weer op”, zegt Hannyman. “O”, zeg ik, en ik ga weer naar mijn toetsenbord.

Nynke, een film opgenomen in het jaar 2000. Via een oproep van een casting-bureau ben ik toen als figurante mee gaan doen aan deze film. Gewoon, voor de lol. Wilde dat wel eens meemaken. Eerst een dag kleding passen en andere info verzamelen en een week later een dag op locatie. Tig keer dezelfde scenes spelen, eten, drinken, weer tig keer dezelfde scenes spelen… Met een hele groep mensen de hele dag doorgebracht op de Friese klei. Ik moest zonder bril spelen dus zag ik ook nog niks en stond wat in het luchtledige enthousiast te zijn. En ja… ik kwam in beeld… 2x zelfs redelijk close. Alleen viel mijn kleine koppie niet zo op.�
Toen de film in premiere ging, gingen we met de hele familie naar de bioscoop, en tijdens de bewuste scenes zaten we op het puntje van de stoel. “Jaaaaaaaaaaaaa, ik zie je!!!!” “Waaaaaaaaaaaar????” “Ja, nu ben je weer weg….”  Gelukkig was daar de DVD en heb ik thuis beeldje voor beeldje bekeken. Om precies te zijn kwam ik 2x plm. 3 seconden in beeld.
Een echte filmster dus….

nynke

Gelukkig had ik met Piet P meer succes….