15 juni 08
De broodjes, een flesje water en een zeeziektepil… ze zitten in mijn tas. Ik ga met 9 pubers en 3 volwassenen die ook nog puberen naar Walibi…
—
Reacties:
Veel plezier!!! Mijdt vliegende tapijten!!!!! Helaas ben ik ook dit weekend niet in de buurt daar.
Marmod (Email) (URL) – 15 06 08 – 12:08
Het was echt cool!! Ben zelfs in de Goliath geweest. Nou, dat zegt heel wat. Ik werd door de jeugd bijna die achtbaan in gedragen. Heb vantevoren wel even snel een zeeziekte-pil genomen.
We gingen ook in het kasteel van Merlijn de tovenaar. Gaat die hele kamer draaien rond je stoel… ieuw… dat was wel even slikken. Ik heb strak mijn buurman aan zitten gapen. De beste man begon er al van te blozen geloof ik, maar ik durfde niet weg te kijken. Dan was ik over mijn nek gegaan denk ik. Daar hielp geen pil tegen ben ik bang.
Vliegende tapijten heb ik niet gezien, wel mussen die de frietjes uit je hand eten…
Hanny – 15 06 08 – 20:17
Ik ben trots op je!!!
Marmod (Email) (URL) – 16 06 08 – 12:37
14 juni 08
Er moet ook wat mee.. Kleding, vermaak, verzorging en voedsel. Dit is nog maar een 10e deel ofzo….
Waar laat ik het?
—
Reacties:
Wat is dit voor sjieke bus??????????? Ha lijkt wel een poppenhuisje. En ja, eh ….. kan je de etenswaren niet beter kopen op het vakantie adres? En waar gaat de reis heen?
Marmod (Email) (URL) – 15 06 08 – 12:10
Het is een minicamper(busje). Voor ons betekent dat vrijheid. Het is een 4-wiel aangedreven exemplaar en dat betekent dat je bijna overal kunt komen. Ook in “the middle of nowhere”. En die boodschappen valt wel mee hoor. Tenminste.. voor een Hollander. De aardappelen laat ik thuis… 
We gaan dit jaar weer naar Noorwegen. Scheelt ook honderden euro’s aan pont-geld zo’n busje i.p.v. een rijdende koelkast. En je valt niet zo op wanneer je wild kampeert. Alleen de loopruimte is krap.
En alles zit al bijna in de bus en we hebben nog ruimte over zelfs. Je staat er versteld van wat erin past. Kunnen de aardappelen misschien toch nog mee???
Hanny – 15 06 08 – 20:09
13 juni 08
Ik ben een vrolijk en optimistisch mens. Ben erg gelukkig met wat ik heb en kan tegenslagen redelijk incasseren. Maar dan ineens overvalt het me. Zo zonder aanwijsbare reden. Dan voel ik me erg verdrietig en voel ik mij kilo’s zwaarder.
Overgang? ’t Zou kunnen, maar dat denk ik niet. Depressief, dipje? Nee hoor, ben nog steeds gelukkig. Moe? Ja, meestal wel, maar ik kan ook vrolijk moe zijn. Het gaat wel weer weg, maar raar vind ik het wel…
—
Reacties:
Even alles weer op een rijtje zetten. Er zijn altijd ergere dingen. Dik en wijdbeens te moeten waggelen …… zo heb jij even mazzel dat het niet zo is? En je schikken in het moment. Gisteren de hele middag op bed gelegen, terwijl ik zo veel plannen had, baal ik dan van maar kon niet meer wakker blijven … en ben dan weer blij dat ik de mogelijkheid heb om dan gewoon mijn bed in te duiken. Vandaag ben ik weer super fit, dus ga ik er weer tegen aan. Het blijft draaien, proberen alles naar positief te draaien en als dat al je insteling is is dat ook weer mazzel
Marmod (Email) (URL) – 15 06 08 – 12:06
Gelukkig zijn alle dagen niet gelijk en kun je na een “slecht” dagje vaak dubbel genieten van wat je wel kunt. Alles heeft een tegenovergestelde zijde. Het leuke daarvan is dat je extra van de positieve zijde kunt genieten wanneer je de negatieve hebt gehad. Wanneer geniet je meer van je gezondheid? Juist… wanneer je net ziek bent geweest.
Hanny – 15 06 08 – 20:00
Joh, wat herken ik jou in mij. Ken dat ook, dat heb ik al jaren (geen overgang, daar het ik het al te lang voor), zomaar verdrietig zijn en niet snappen waarom, soms ook wel snappen waarom, maar dat is een heel ander soort verdriet. Als je niet weet waarom, dat lijkt wel veel moeilijker en een veel dieper gat. Waardoor het komt, ik heb ook geen idee.
Janne Marie (Email) – 13 07 08 – 09:21
6 juni 08
Ik kan me nog heel goed de landkaart in de schoolklas herinneren begin jaren 60. Die van Europa. Helemaal bovenin, miljoenen kilometers ver weg, daar lag Hammerfest. Onbereikbaar. Ik weet nog dat ik dacht…. “Zou ik daar ooit eens naar toe kunnen?”. Dat onbereikbare noordelijkste plaatsje van de hele wereld. Zo voelde dat. Daar ging de zon nooit onder, was het stervenskoud en woest. Dat wilde ik bereiken, daar wilde ik ooit naar toe. Nu pakken we ons camperbusje en gaan donderdag naar het noorden. Vorig jaar zijn we ook in Noorwegen geweest. Toen we op de Lofoten waren, zo’n 300 km boven de poolcirkel, moesten we vanwege tijdgebek weer naar het zuiden afzakken.
Zou mijn kinderwens dit jaar uitkomen?
—
Reacties:
Zo heb ik altijd zweeds willen leren …. gewoon, zonder rede. En droom ik ooit in Lapland rond te lopen. Maar Hammerfest zou ik ook wel willen doen, gaaf!
Marmod (Email) (URL) – 16 06 08 – 12:38
Hopelijk lezen we na je vakantie hoe mooi het daar was. Dan is jouw kinderwens uitgekomen. Succes en fijne vakantie saampjes.
Krin – 16 06 08 – 14:18
