De meeste mensen gaan dan… eh… opruimen… Dat houdt in dat je spulletjes sorteert, de rommel weggooit, bruikbare spulletjes naar de kringloop brengt en dat wat je wilt houden netjes en overzichtelijk een plekje geeft. Dat zouden de meeste mensen doen denk ik. Ikke niet… daarom kom ik ook nooit door de “rommel” heen. Mijn handicap is dat ik voortdurend prikkels krijg wanneer ik bezig ben met de bult “troep”. Mijn creatieve hersenhelft maakt dan in gedachten allerlei andere “troep” van elk lapje stof, kantje, boekje, frutsel, dop, oude kleren, versleten dekbedhoezen… Soms is dat echt een plaag. Want voordat ik het door heb “moet” ik toegeven aan die impuls en zit ik vervolgens tussen de bult te knutselen, naaien, schilderen, haken… weet ik veel. Ik vergeet dan alles om me heen en kom dan na een tijdje plotseling tot besef dat er ook nog wel eens iets anders moet gebeuren en stap dan ook zo weer in mijn andere, meer levensbehoeftige bezigheden. Ik vergeet dan meteen ook weer dat ik eigenlijk aan het opruimen was… Met als gevolg dat de “troep” alleen wordt verplaatst en verandert van vorm en doel. Mijn hobbykamertje wordt steeds kleiner en ik steeds chaotischer.
Maar weet je… ik vind het zo leuk. Dat uitvinden, gepruts en geknutsel. Eigenlijk heb ik geen last van die “troep”… alleen geen ruimte genoeg waardoor ik nooit iets meer kan vinden en dat dan maar weer koop omdat ik het toch moet gebruiken. Met als gevolg… juist… Het wordt veel te druk in mijn huis en mijn hoofd, en gezien mijn groeiende leeftijd en mijn afnemend geheugen gaat dat echt een probleem worden. Wat zeg ik? Het is al een probleem. Ik ontken de troep inmiddels al en vertoon vluchtgedrag. Dat wil zeggen… ik draai me om en ga achter de pc zitten of bezoek een kringloopwinkel 😉
Wat ik van de troep maak? Nou, miniatuurspulletjes voor mijn poppenhuishobby, art-journal-pagina’s, haakseltjes en frutsels, tassen… eh… meer weet ik zo snel niet….
[nggallery id=14]
