Twee lieve mensen, het ging de laatste tijd slecht met hen. Onze achterburen.
Hun zoon en zijn vrouw zijn onze naaste buren en met hen kunnen wij het goed vinden. Hun zoon woont in Noorwegen en over een paar weekje willen we hen weer bezoeken.
De beide oudjes woonden nog samen, onze buren verzorgden hen. Een aantal keren per dag, en ook ’s nachts achterom langs het paadje. Gisteren overleed beppe, na een onrustige nacht was het plotseling voorbij. Pake was 2 dagen eerder opgenomen in het ziekenhuis. Nadat ze hem hadden verteld dat zijn vrouw was overleden, wilde ook hij zijn ogen sluiten. Een uurtje geleden is ook hij ingeslapen.
Zo triest…
Morgen staan ze saampjes in de aula, waar beppe vanavond nog alleen stond. Donderdag gaan ze samen naar het kerkhof waar ze worden begraven. Ze wilden zo graag samen gaan.
Zo mooi…
.
1 Comment
Ach wat triest. En oh wat mooi. Het lijkt een bijzondere afloop van een liefdesverhaal. Ach het is goed zo lijkt me, zo oud en alleen achterblijven kan soms zo schrijnend zijn.