Hallo, ik ben Muis.
Hanny heeft mij gehaakt en ik ben 6 cm groot. Ze heeft van mijn grote broer Morris afgekeken hoor. Hier vind je het patroontje.
Ik mag bij Drs. Cee wonen en we hebben al kennis gemaakt. Vind wel dat Cee een groter huis moet hoor. Wordt wel een beetje vol hiero.
Al weken bezig met het samenstellen van de doe-het-zelf-pakketjes. Ben er nu zo flauw van dat ik lekker met wat anders bezig ben gegaan. De pakketjes zijn wel klaar gelukkig.
De tafeldecoraties zijn 1:12.
Zaterdag 13 april is de miniaturenbeurs in Drachten. In het Fries congrescentrum, Oprijlaan 3 te Drachten. van 10:30 tot 16:30 uur. Meer info hier.
Vorige week kwam ik een patroontje tegen van een rendierkop, van Rudolf. Ik vond ‘m zo lief dat ik heb ‘m meteen 1:1 gehaakt. Het resultaat en het patroontje kun je vinden op mijn weblog. Daar staan ook een paar gehaakte kerstballen die ik heb bedacht n.a.v. datzelfde patroon welke ik heb aangepast. Deze ballen probeer ik maar niet in 1:12. Mijn handigheid in haken heeft zijn grenzen.
Natuurlijk moest ik Rudolf wel in het klein haken. Als miniatuurfreak kan ik daar niet omheen. Het was een heel gepriegel maar het is gelukt. Rudolfje is 2 cm klein. Wat ik er nou mee moet weet ik nog niet. Mijn uitvinder drs. Cee (1:12) is ‘m druk aan het bestuderen. Misschien kan hij er wat mee.
Van sigarenkistjes en vuurwerkhoutjes ben ik Drs. Cee aan het helpen met zijn ladder en vloertje. Hij krijgt een extra ruimte in zijn atelier. Hij wordt soms zo moe van al dat nadenken, tja dan moet je zo nu en dan een dutje kunnen doen. Beneden in zijn atelier raakt alles vol met zijn uitvindsels, boeken en rommel. Ik vroeg of hij een bed of een luie stoel wilde… Heb natuurlijk nog geen duidelijk antwoord gekregen. Vooralsnog voldoet de vloer ook wel geloof ik. Al denk ik niet dat hij slaapt… hij denkt na, denk ik.
Update: Het begint er een beetje op te lijken. Maar hij mompelt iets over “krapjes, koud en kussens”…. ???
Ik was op mijn hobbykamertje bezig met het maken van een hanggeranium… hoor ik gerommel beneden. Ik denk “Wat is dat?” en loop de trap af. Hmmm… niks te zien. Zoals ik meestal doe kijk ik even naar de pc die altijd aan staat (behalve ’s nachts dus) en tot mijn verbazing zie ik daar de uitvinder (daar kwam ik later pas achter) staan kijken naar mijn webpagina. Vlug met mijn mobieltje geprobeerd hem/haar/het op de foto te krijgen. Jammer, Hij/zij/het was te snel. In de haast heeft deze uitvinder iets verloren… vandaar dat ik bijna wel 100% zeker weet dat het de uitvinder was.
Hier de fotootjes…
Knutselen, kliederen, uitvinden is ontspannen voor mij. Heerlijk zoeken, denken, sneupen naar inspiratie… heerlijk. Afgelopen dagen was ik ziekjes en ook veel drukte met aanloop. Maar als ik even de kans kreeg en ik voelde mij goed dan ging ik toch even bezig. Wanneer ik dat een beetje goed stuur blijft het ontspanning. Wanneer ik doorschiet verlies ik mijzelf volledig in deze hobby’s en ben ik nauwelijks aanspreekbaar. Maar dat ging helemaal goed.
Een leuk klusje was het maken van boekjes, schriften, oude kranten en andere documenten. Zoeken op internet, verschillende soorten papier door de printer en experimenteren. Samen met kleindochter stapels boekjes gemaakt. Hanny jr. heeft haar eigen gefabriceerde stapel meegenomen en staat niet op de foto. Ze wilde haar boekjes verkopen zei ze… tja, het zit er al vroeg in. Ik wil de boekjes gebruiken voor verschillende projecten. Voor mijn “vergeten kerst” en voor een nieuw idee. Nou ja, het idee is niet nieuw hoor, maar ik ben nu wel begonnen met de uitvoer.
Ik kreeg van iemand een oud speel-pakhuisje. Nog gemaakt van een oud sinaasappelkistje ontdekte ik. Heel grof en te klein voor 1:12. Ik wil zo graag een uitvinders-atelier maken. Met allerlei troep, boeken, verf, rare uitvindingen en een interieur wat niet is onderhouden. Ik vind dat pakhuisje daar eigenlijk wel heel geschikt voor. Niet al te groot dus hopelijk zet ik nu door en maak het ook af. Het ziet er al erg oud uit en wanneer ik er een verdieping uit haal zou het best kunnen. Alle losse troep heb ik inmiddels van de muren geschraapt, en het grootste gedeelte geverfd met gesso. Het begin is er en ik heb al een stapel oud papier en documenten. De bak met radertjes en ander materiaal voor de uitvindingen heb ik al even doorgekeken en ook heb ik nog onderdelen voor mijn lavendelolie-maak-machine liggen. Dat apparaat past hopelijk ook in dit atelier-in-wording. Heb er zin in…
Tijdens de kerstdagen zo nu en dan even naar mijn hobbykamer gevlucht om de laatste kwastjes verf en kloddertjes lijm aan te brengen op de wasmachine. Een workshopje van Sylvia (Lutjeboudel). Erg leuk om te maken met een prachtig resultaat. De machine staat naast het kraantje op de binnenplaats achter de vergeten kerstkraam. De was is echter ook vergeten. Het water is inmiddels opgedroogd en de schone was is inmiddels niet schoon meer. Ook hebben de nodige motten en ander ongedierte de inhoud van de machine enigszins bewerkt en aangevreten.
De 2 hoekjes staan nu in de kamer. Nog niet helemaal klaar, maar voorlopig even een stop. Er zijn nog ideeën en spulletjes genoeg, maar het 1:1 kerstleven gaat wel door en gezien ik met een kerstkindje ben getrouwd moet er nog heel wat gebeuren voor 1e kerstdag. Ik ga lekker pronken met dat wat af is. De bewoner is inmiddels ook verschenen. Hij lijkt door de kerst heen te slapen. Of is het een zij? Poes ligt met volle buik onder het platje. De muizen hebben even vrij spel. Klanten lopen deze kraam voorbij… er ligt niet veel soeps meer voor de verkoop. Gelukkig is het nog redelijk netjes op het binnenpleintje. Maar of dat zo blijft…
De afgelopen 2 dagen heerlijk aan het prutsen geweest met een mini-hoekje. Eigenlijk worden het er twee, een buiten- en een binnenhoekje. Ik heb redelijk veel kerstspulletjes en een kerstachtig-iets is er eigenlijk nooit gekomen. Wel een kamertje even “in de kerst” gezet. Maar dat was tijdelijk.
Nu een “echte” dus. Maar wel een ietwat ongewone. Een vergeten en versleten Kerst. In het buitenhoekje komt de kraam van de workshop van Sylvia (Lutjeboudel) met allerlei kerstspulletjes en frutsels die ik probeer “vergeten en versleten” te maken. Lekker kliederen dus. Mocht iemand een kerstgeschenkje gegeven aan mij tegenkomen wat er niet meer nieuw uit ziet… Helaas, dat is de bedoeling 😉 Ik ben nog lang niet klaar maar heb vast even een gedeelte geposeerd om te showen. In het binnenhoekje komt de vergeten Kerstman in zijn kamer… beetje triest misschien, maar ik hou wel van een beetje anders.
Ik zat achter mijn bureautje mijn dingetjes te doen en was met een balletje putty aan het spelen. Putty is een soort van erg zachte klei waarmee je kunt “ontstressen” LOL. Kneden, rollen, uittrekken, stuiteren, overal opplakken en weer lostrekken… noem maar op. Het goedje wordt niet hard en wanneer je het neerlegt zakt de massa in tot een platte “vlek”.
Tijdens het spelen met dat spul dacht ik aan de muisjes van Marian Koning (Mamamuis). Zij is op 1 januari begonnen met het maken van haar 1e muisje. Zij wil in het jaar 2011 elke dag een muisje maken en is nu inmiddels met muis 53 bezig denk ik. Ze heeft een speciaal weblog hierover: 365muizen.
En omdat ik nogal met miniatuurtjes bezig ben kreeg ik plots het idee een minimuisje te maken. Snel uitproberen met dat wat ik bij de hand had… de putty. Een iniminimuisje van 5 millimeter is het geworden. Snel op een euro gezet. Hij begon al in te zakken. In rap tempo een foto gemaakt en muisje was al niet meer 🙁 Helemaal ingezakt tot een zielig hoopje blauwe prut op een euro.
Ik ben uiteraard van plan om meer muisjes te maken, en ook ander klein grut, van klei uiteraard en niet van putty 😉
De foto van dit putty-muisje heb ik opgestuurd naar Mamamuis. Op haar weblog heeft zij ook een “gastmuizendomein“. Iedereen kan haar mailen met een foto van een zelfgemaakte muis, voor in de 365 muizengalerij.