Ik heb me jaren afzijdig gehouden van wereldnieuws, ellende en realiteit. Heb zitten gillen bij de nodige psychs om al die ellende. Zij konden mij alleen vertellen “dat het bij het leven hoort.” Ze hebben gelijk, ik weet het. Ik ben een struisvogelwatje. Ik zit te grienen bij tweets, weblogs en youtube. Ik foeter en spam bij winkeldiefstal en ik voel mij meer en meer een groter watje.
Niks meegemaakt? O, jawel hoor. Heb mijn rugzakje ook gevuld. Ik ben blij dat ik nog leef om al die ellende mee te kunnen maken. “Verharden”, is dat het toverwoord? Doet iedereen dat niet? Worden we juist daardoor niet ongevoeliger en werken we zo niet meer ellende in de hand? Verschuilen we ons dan niet teveel achter de smoes “zelfbehoud”? Maar wat moet je anders? Ik weet het niet meer hoor. Ik ga geloof ik maar gewoon verder met mijn Struisvogelpolitiek want ik ben te laf om te schreeuwen. Ik ga wat knutselen, tasjes naaien en vriendelijk die meneer met die paar boodschapjes voorrang geven bij de kassa. Ja, dat is mijn leven. Wat een afgang, wat een dom en vruchteloos vullen van tijd. Bah! Ik heb het wel even gehad. En dit logje? Heeft ook geen enkel nut. Ik ga fietsen….
8 Comments
Dikke knuf lieve Hanny….iets verstandigs heb ik verder niet te zeggen.
na het lezen van je logje tikte ik als eerste
‘ik vind je lief!’
basta 🙂
want hoe herkenbaar is dit wat je hier schrijft …
respect is ver te zoeken … bah inderdaad!
lieve groet
een mede struisvogelwatje
Goh… ik zit ook al te grienen bij jullie reacties… ik ga geloof ik een heel eind fietsen…
het is 14 km naar mijn huis 🙂
herkenbaar Hanny,
Nu ik ben dan ook een struisvogelwatje …. ik ben tot de ontdekking gekomen dat de huidge normen van grote groepen mensen, niet de mijne zijn en word ook erg boos en ongelukkig van het gedrag van een groot deel van”de mensheid”. Voel me ook zo onmachtig daardoor. Uit zelfbehoud lees ik niet meer alles wat op mijn bord komt. Want dat is met alle sociale media wel heeeeel erg veel. Teveel om aan te kunnen, dus beperk ik me tot wat ik (nog) aankan en probeer zoveel mogelijk te genieten van wat wel leuk is.
ik wens je sterkte en hoop dat je niet al te ver in de put geraakt. (F)
Ja lieve Hanny……. zó herkenbaar! Gisteren een verhaal gehoord van Eline die iets vreselijk agressiefs meemaakte in het pretpark waar zij werkt, maar heb gezegd dat de ontzettend lieve dingen die ze daar meemaakt de overhand moeten hebben, want die gebeuren gelukkig ook! Een kleine minderheid mag en kan ons “watjes” niet ongelukkig maken…… en nu ga ik ook maar fietsen! Enne…… de deur staat hier open hoor, dus…..
Weer terug van fietsen. ’t Helpt wel 😉 Je hoofd in de wind… Helaas niet richting Drachten Margriet.
Ik kan gelukkig nog steeds van kleine mooie dingen genieten hoor. Ik ben niet afgestompt en ik bescherm mijzelf ook. Maar soms ben ik zo verschrikkelijk laaiend op die gewetenloze stoere zieke rotzakken, dan heb ik ook moordneigingen. Ik ben beslist geen lief klein zacht vogeltje.
En hoeraaaa… er zijn er meer zoals ik. En er zijn er ook die daadwerkelijk ingrijpen en hun ziel en zaligheid geven om er iets aan te doen. Ook dat gebeurt gelukkig.
Ik zou hier nog uren over kunnen doorbomen. Doe ik niet. Jullie zijn mijn maatjes en ik bedank jullie voor het “luisteren” en de open deuren.
Dit Struisvogelwatje gaat gewoon door en heeft gelukkig één oog wijd open.
Zoekend naar “art journals” kom ik op dit blog; en herkenbaar wat ik lees mbt maatschappelijke problemen! Wij zijn enigszins gelijk; ik kijk zelf zelden tv/nieuws en lees geen kranten. Via twitter blijf je ook wel op de hoogte van de ellende (&leuke dingen) in de wereld. Wel trek ik zeer geregeld m’n waffel open als ik dingen zie die maatschappelijk niet door de beugel kunnen; regels die overtreden worden door lieden die “schouderophalend” door het leven gaan. Wordt me nooit in dank afgenomen, maar vrienden/kennissen vinden het altijd wel heel goed dát ik de slogan “de maatschappij, dat ben jij” naleef. Ook al moet je tegenwoordig een beetje oppassen met wat je zegt. Ik ben zelden bang&kan niet tegen onrecht&algemeen domme acties. Ik zeg: chappeau dat je je er druk om maakt&er naar handelt, ook al lijkt het weinig zoden aan de dijk te zetten.