Nee, het zijn geen dagboeken in de traditionele zin des woords. Het zijn “boeken” waarin ik klieder, plak, frutsel. Kortom, ik plak alles in zo’n journal wat je maar kwijt kan in een boek. Google maar eens op ‘mixed media of ‘art journal‘. Vaak neem ik een thema of gebeurtenis, soms begin ik gewoon met een willekeurig kleurtje verf of een plaatje. Ik teken, plak, naai, haak, borduur, schilder van alles… wat er maar in me opkomt op dat moment. Zo heerlijk om te doen. De boeken bind ik zelf of ik neem een oude bestaande agenda, oud boek of vouw een kalender tot een handzaam formaat. Maakt niet uit, als er maar op gekliederd kan worden. De pagina’s die ontstaan zijn in mijn geval nooit van tevoren bedacht, ze ontstaan tijdens het proces en verrassen mijzelf meestal ook.
Het is iets wat in ons land nog niet zo heel erg bekend is, maar ik zie toch steeds meer mixed media (art)journals verschijnen op internet en in mijn omgeving. Hier op dit weblog kom je verschillende journal-pagina’s van mij tegen. Zoek maar op ‘journal of ‘art journal’. Kijk bij de categorieën of bovenin het menu, er staat genoeg op dit weblog. Ook het ‘Wreck This Journal’ (WTJ), ‘This is not a book’ en ‘Mess’ van Keri Smith zijn journals. Er is zelfs een ‘Wreck This App’, een digitale versie van het WTJ, voor de iPad te downloaden. Maar daar begin ik niet aan. Ik wil kliederen 😉
In de afgelopen jaren is de stapel “bruikbaar materiaal” erg gegroeid en al dat spul kan ik nooit tijdens mijn leven in journals plakken. Dus heel veel gaat weg. Ik probeer eerst het een en ander te slijten via een verkoop-pagina op dit weblog en op een markt waar ik binnenkort ga staan. Wie weet wordt ik rijk 😉 Maar voordat ik mijn kasteeltje in Frankrijk of mijn 2e huis in Noorwegen ga kopen blijf ik lekker door knutselen en frutselen in mijn overvolle hobbykamertje.
Monthly Archives: juli 2011
Mijn “dagboeken” (journals), mixed media enzo…
Wat doe je als je wilt opruimen?
De meeste mensen gaan dan… eh… opruimen… Dat houdt in dat je spulletjes sorteert, de rommel weggooit, bruikbare spulletjes naar de kringloop brengt en dat wat je wilt houden netjes en overzichtelijk een plekje geeft. Dat zouden de meeste mensen doen denk ik. Ikke niet… daarom kom ik ook nooit door de “rommel” heen. Mijn handicap is dat ik voortdurend prikkels krijg wanneer ik bezig ben met de bult “troep”. Mijn creatieve hersenhelft maakt dan in gedachten allerlei andere “troep” van elk lapje stof, kantje, boekje, frutsel, dop, oude kleren, versleten dekbedhoezen… Soms is dat echt een plaag. Want voordat ik het door heb “moet” ik toegeven aan die impuls en zit ik vervolgens tussen de bult te knutselen, naaien, schilderen, haken… weet ik veel. Ik vergeet dan alles om me heen en kom dan na een tijdje plotseling tot besef dat er ook nog wel eens iets anders moet gebeuren en stap dan ook zo weer in mijn andere, meer levensbehoeftige bezigheden. Ik vergeet dan meteen ook weer dat ik eigenlijk aan het opruimen was… Met als gevolg dat de “troep” alleen wordt verplaatst en verandert van vorm en doel. Mijn hobbykamertje wordt steeds kleiner en ik steeds chaotischer.
Maar weet je… ik vind het zo leuk. Dat uitvinden, gepruts en geknutsel. Eigenlijk heb ik geen last van die “troep”… alleen geen ruimte genoeg waardoor ik nooit iets meer kan vinden en dat dan maar weer koop omdat ik het toch moet gebruiken. Met als gevolg… juist… Het wordt veel te druk in mijn huis en mijn hoofd, en gezien mijn groeiende leeftijd en mijn afnemend geheugen gaat dat echt een probleem worden. Wat zeg ik? Het is al een probleem. Ik ontken de troep inmiddels al en vertoon vluchtgedrag. Dat wil zeggen… ik draai me om en ga achter de pc zitten of bezoek een kringloopwinkel 😉
Wat ik van de troep maak? Nou, miniatuurspulletjes voor mijn poppenhuishobby, art-journal-pagina’s, haakseltjes en frutsels, tassen… eh… meer weet ik zo snel niet….
[nggallery id=14]
We zijn nu alweer een paar weken terug uit Frankrijk. Het was weer een heerlijke vakantie en mijn hoofd zit ook weer vol met ideeën van al die inspiratie die ik heb opgedaan. Grote 1:1 ideeën maar ook op schaal, 1:12 in dit geval.
Een van mijn kinderwensen was dat ik ooit in een veld met klaprozen kon gaan zitten. Die wens was ontstaan tijdens het maken van een legpuzzel. Een foto met daarop een Frans huisje in een veld vol rode klaprozen… prachtig. Die wens is vervuld en thuisgekomen kwam ik ook in mijn achtertuintje een aantal klaprozen tegen.
Geen veld vol (dan had ik niet naar Frankrijk gehoeven hè?) maar enkele bosjes zo langs de schutting. Nu een aantal weken later bloeien ze nog steeds.
Omdat ook het maken van miniatuurbloemetjes een grote liefhebberij van mij is (hier mijn miniaturen-weblog) kon het niet anders dan dat ik klaproosjes wilde maken natuurlijk. Dit zijn ze geworden, 1:12 Zo’n 7 cm hoog.