Monthly Archives: november 2008

Petra

petra_copy1Petra is lid van ons miniatuur-clubje van Friesland. En ze is ook een lieve vriendin geworden. Petra is ziek, erg ziek, en ze wordt nooit weer beter. Het gaat alsmaar slechter en slechter. En wat mij nu zo verdrietig maakt is die hopeloosheid, die onmacht. En Petra? Die is altijd vrolijk en bezig met haar leven te vullen met zoveel kwaliteit als maar mogelijk is. Ze aanvaart haar ziekte als onvermijdelijk. Zij vecht maar door. Maar de laatste keer dat ik haar sprak werd ze al iets depressiever, moe was ze. Ze belde me met mijn verjaardag vanuit het ziekenhuis en kon nauwelijks praten, maar toch belde ze.
Ze lag al weer een poosje in het ziekenhuis maar wilde koste wat koste met haar nichtje, die ze als dochter beschouwt, naar Disney in Parijs. Ze is gegaan. Pure wilskracht heeft haar gebracht. Maar weer terug belandde ze weer in het ziekenhuis. Daar ligt ze nu nog. Ze wil percee naar de poppenhuisbeurs in Peize, maar ik ben bang dat niet gaat lukken.
Een andere vriendin houdt me op de hoogte hoe het gaat. Zij belt elke dag met Petra. Ik ben te laf. Ik durf niet te bellen en vreselijk vind ik dat. Dat ik dat niet durf. “Gewoon doen!”, zeg ik dan tegen mijzelf. Maar ik doe het niet. Ik ga liever naar haar toe, breng dan wat leuke doe-het-zelf-pakketjes mee en wat andere mini-spulletjes. Wanneer het haar lukt zit ze te knutselen in bed. Ze maakt van tevoren thuis allerlei pakketjes die ze mee kan nemen naar ons knutselclubje of naar het ziekenhuis. En daar zit ze dan, in bed knutselend bezig met bloemetjes en andere minifrutsels. Dat mini-gebeuren krikt haar helemaal weer op. Als het therapeutisch werkt voor iemand dan is dat wel voor Petra. Dolenthousiast is ze wanneer ze weer iets heeft ontdekt of uitgevonden.
Ik heb veel bewondering voor Petra. Zoals zij in het leven staat. Zo positief en verdraagzaam, vriendelijk en begripvol. Ze is al dankbaar wanneer ik alleen maar aan haar denk ook al zou ik helemaal niks van me laten horen.
Ik hoop dat ze er weer bovenop komt en opnieuw de kracht vindt om naar ons clubje te komen. Maar ik hoop ook dat haar leven kwaliteit houdt, dat ze blijft wie ze is en niet wegzakt in een poel van ellende en depressie. Ik kan daar niet veel toe bijdragen, maar ik ga wel mijn best doen voor dat kleine beetje. Dat beloof ik…. want is dat niet waar het om gaat in dit leven?

Reacties:

Ik ken Petra alleen online maar al snel werd het me duidelijk dat ze een bijzonder mens is, met alle positieve eigenschappen die jij hier noemt. Mijn bijdrage zou ik ook willen hebben, maar ik vertrouw er op dat een lief persoon alleen maar lieve mensen om haar heen heeft, en gelukkig is ze in Nederland. Ik hoop dat ze weet dat ook ik dagelijks aan haar denk … machteloos omdat Nederland dan toch wel weer erg groot is, om zomaar ‘s aan te wippen en te vertellen dat ze bijzonder is.
Marmod (Email) (URL) – 27 11 08 – 12:42

Volgende week ga ik naar haar toe als ze nog in het ziekenhuis ligt. Ik zal haar jouw bijdrage geven…
Hanny – 27 11 08 – 19:34

Ze mag morgen naar huis. Dus mijn tasje met spulletjes voor Petra gaat mee naar Peize. Want wie weet….
Hanny – 28 11 08 – 23:20

Ow dat is fijn nieuws. Ik ga er tenminste vanuit dat het positief nieuws is. Je eigen omgeving is in elk geval altijd fijner.
Marmod (Email) (URL) – 29 11 08 – 13:31

Ze is niet in Peize geweest. Dat zegt al veel. En vanmorgen met spoed weer opgenomen in het ziekenhuis. Ik hoop dat ik deze week nog naar Leeuwarden kan gaan. Ik ga gewoon, wat kan mij die stomme k*trug schelen!
Hanny (Email) – 02 12 08 – 14:39

moeilijk is dat … iemand die je zo dierbaar is … je ziet dit gebeuren en kan echt niets doen … behalve er voor diegene zijn, dat is dan ook wat telt …

ik lees net de comments dat ze weer is opgenomen in het ziekenhuis …
ik hoop dat je naar haar toe kan gaan …

compleet off topic, wat leuk dat je de film [snowman] ook kent! hij blijft mooi!
Gadisa (Email) (URL) – 04 12 08 – 13:34

Hanny … welnee laf ben jij niet hoe durf je;) bellen is ook niet mijn sterkste punt … er voor haar zijn hoe dan ook … er naar toe gaan of kaartje of wat nog nie meer …is toch net zo belangerijk!
zo blij dat ze in het ziekenhuis kan knutselen (hoe grappig gezicht moet dat zijn …hele bed vol met papiertjes,lijm ,tangetjes …LOL)
Ik ken Petra ook alleen maar van de mail en jullie mch … spontaan en vrolijk is ze zeker … en van disney verbaast me niks …avonturist met doorzettings vermogen…
leuk hier even gelezen te hebben …
geef d’r maar een dikke knuf van mij
gr Edward
Edward – 06 12 08 – 09:42

Besteld…

Ik heb ‘m besteld. Het boekje wat je mag molesteren, “Wreck this journal”. Ach, duur is ie niet en ik mag ermee doen wat ik wil toch? En ik mag ook bepalen wanneer ik dat boekie ga wrecken gnagnagna….

Nu rest mij alleen het wachten op de plof op mijn deurmat.

Ook een krantje maken?
Klik hier

newspaper

PlaQuest – Marmot (Bad dream)

baddreamkopie

Sketch Saturday – Domino

Ik heb de sketch ietwat aangepast omdat de ATC niet vierkant is. Ook ben ik wat vrijer geweest wat de invulling betreft. Mag toch?

De sketch van deze week:

Daar sta je dan…

… met Piet Paulusma.

piet

Gisteravond, 12 november, stond de hele santakraam voor mijn deur. Toevallig gingen we naar buiten en zagen Piet P.
Tegenover ons staat een gebouw waar een vogeltjestentoonstelling werd gehouden en dat was Piet zijn lokatie deze keer. Binnen zaten alle vogeltjes en de opnames voor die avond (Hart van Nederland 22:30 uur) waren al gemaakt. Piet stond buiten en er werd nog het een en ander opgenomen voor andere zenders en promotiemateriaal. Inmiddels waren ook mijn dochter Hillie en mijn 2 kleinkinderen Hanny en Henk gearriveerd. We spraken even met Piet over de opnames en hij zei dat er nog meer werden gemaakt. Niemand had dat blijkbaar in de gaten en iedereen was inmiddels vertrokken. Hanny kwam regelrecht van een feestje en was vrolijk geschminkt als tijgertje. Dat stond Piet wel aan. “Jullie kunnen mooi bij mij gaan staan wanneer zometeen de live-uitzending is”, zei Piet. Het beetje volk wat er nog was werd rond Piet neergezet. Nou, daar sta je dan…. te staan…. Ik kon mijn lachen bijna niet inhouden. Het was zo’n dom gevoel en ik zag er niet uit! Een stomme grijns en een vet pluk haar op mijn hoofd en een paar felle lampen recht in je ogen. Ik heb het filmpje een paar keer bekeken en ik schiet telkens weer in de lach. Hanny (kleine) staat te wiebelen met haar schminksnoet, Henk staat voor Piet en vindt het reuze spannend. Hillie staat schuin achter mij naast Piet en hoort het in Keulen donderen en ik (grijs jasje) sta links van Piet, wat dom te kijken naar niks…. Ik was een beetje achteraan gaan staan, maar Piet’s hulpjes gingen schuiven en trekken en ik werd vooraan neergeplant. Maar eerlijk is eerlijk, een beetje leuk vond ik het wel…

Reacties:

Hoi hoi,
we heben net samen het filmpje bekeken. Geweldig in 1 woord!!!!!! Vooral Henk en Hannie met hun uitgestreken gezichten.
Worden jullie al herkend op straat?
marieke, henk en Emma (Email) – 14 11 08 – 11:15

Waaaaaaaaaah Hanny, lachen dit! Wel jammer dat op een gegeven moment heel nederland over je gezicht schuift ;-)

Welkom bij de club, van TV sterren (h) duh ik hoop dat JIJ hier geen trauma aan over houdt. Oant Moarn … uh straks!
Marmod (Email) (URL) – 17 11 08 – 12:32

ik zal hem later bekijken, kreeg net een herinnering dat we bijna over onze limiet van de maand heen zijn dankzij alle filmpjes van Twilight die Jasmine heeft bekeken, eerst met hoofd computers overleggen wat nu.
Maar ik ben wel stiknieuwsgierig!

Groetjes van Jolande
Jolande – 17 11 08 – 16:04