Mijn bijdrage voor de maanduitdaging van november. Geknipt en geplakt. Niet mijn sterkste kant maar ik moet toch een beetje oefenen hè? Heb het daarom maar eenvoudig gehouden. Wel erg leuk om te doen.
Onder het vraagteken zit ook nog wat…
Een paar keer per jaar ga ik samen met mijn stiefmoeder naar de schouwburg. Vaak klasieke concerten, opera’s, maar ook BZN en andere voorstellingen die ons wel wat toelachen. Nu ben ik niet een mens wat ’s avonds nog veel energie heeft en meestal is het een hele opgaaf om mij ertoe te zetten om te gaan.
Zo ook gisteravond. Een avondje Lawei in Drachten, naar de Canadian Tenors. Geen flauw idee wie dat waren en wat hun repertoire zou zijn. Eigenlijk ging ik alleen mee als gezelschap en chauffeur. Maar wat ben ik blij dat ik ben gegaan…. moooooooooooiiiiiiiiiiiiii…..
Ik heb ontzettend genoten, wat een stemmen zeg! Pavarotti en Andrea Bocelli geëvenaard. Ze hebben onlangs nog met Andrea gezongen tijdens een concert ergens in het Midden Oosten.
De avond was zo om en ik heb nog een tijdje zitten nagenieten… helaas vergeten een cd te kopen…. Hier een liedje, Home I’ll Be, van hun cd.
Hier een filmpje van hen op Youtube…
—
Reacties:
Een tijdje terug mompelde ik, toen ik een kroontjespen zag liggen, “zo’n pen zou ik wel weer eens willen hebben”. Prompt kreeg ik van mijn vriendin, die dat had gehoord natuurlijk, een pennenset op mijn verjaardag. Vroeger maakte ik altijd pentekeningen. Meestal portretten vanaf foto’s. Zo heb ik o.a. mijn grootouders getekend, de Moody Blues en Robin van de BeeGees geloof ik.
Na mijn operatie 12 jaar geleden, is mijn rechterhand niet meer wat het is geweest. Niet veel mis mee, maar schrijven en tekenen gaat niet erg geweldig meer. Nu de PlaQuest een doedeldoosje is, heb ik het oefenen met mijn pennenset daarom maar op een doosje gedaan. Ik heb een aantal oefeningetjes gedaan en het is een hoop gekras geworden. Erg kunstzinnig is het niet en ik moet weer veel oefenen, maar een doedeltje zit er vast wel tussen.
Onderwerpen genoeg voor november, maar ik wil geen oude man met een rode muts of mijter of iets wat daarmee te maken heeft. Wel vind ik het een tijd van “diepere gedachten”. (Nee, dat wordt het thema niet hoor. Dat is toch echt te vaag.) Een goed boek, lekker knutselen, muziekje… nou, zo kan ik nog wel even doorgaan. Ook is het voor mij een hectische, drukke tijd. En dat spreekt elkaar toch wel tegen vind ik. De kunst is om daar balans in te vinden. En dat vind ik nou bij november passen. Balans.
Het zoeken naar evenwicht, nadenken waar je nou eigenlijk mee bezig bent en vooral zoeken naar die balans tussen rede en gevoel. Dat “in de spiegel kijken” naar jezelf en vooral eerlijk tegen jezelf proberen te zijn. In november komt dat “balans-engeltje” altijd op mijn schouder zitten en maakt me duidelijk dat het weer tijd is..
En balans is meer… de weegschaal, die vervelende klus in januari als je een bedrijf hebt en wanneer je op een koordje danst is het ook geen overbodige luxe…
Bijdrages:
Dat is vaak , als je energie op lijkt en je besluit toch te gaan dat je blij bent dat je het toch gedaan heb. Home I’ll be is mooi zeg. Ik kom zowaar in kerststemming. Trouwens het is ook niet naar om naar te kijken, die mannen
Marmod (Email) (URL) – 12 11 08 – 13:16